11. عبدالرحمن بن يزيد بن جابر (متوفاى 154 ه. ق.)

امام بخارى پنج حديث از او روايت كرده،[1] با اين كه او را تضعيف كرده است. بخارى مى‌گويد: عبدالرحمن بن يزيد روى عنه الوليد بن مسلم المناكير ... وقالوا عبدالرحمن بن يزيد بن جابر قال اخبرت عن مروان عن الوليد بن مسلم انه قال: لا ترووا عنه فانه كذاب؛ يعنى وليد بن مسلم از او احاديث منكر روايت كرده ووليد گفته است: از او حديث روايت نكنيد كه او كذاب است.[2]

ذهبى مى‌گويد: لم ار احدا ذكره فى الضعفاء غير ابى عبدالله البخارى فانه ذكره فى الكتاب الكبير فى الضعفاء و ما ذكر له شيئا يدل على ضعفه اصلا؛[3] يعنى جز بخارى كسى را نديدم كه او را در كتاب ضعفاء ذكر كرده باشد و بخارى نيز هيچ دليلى بر ضعفش اصلا ذكر نكرده است.

از سخن ذهبى چنين استفاده مى‌شود كه بخارى عبدالرحمن بن يزيد را در كتاب ضعفاء كبيرش نيز ذكر كرده و اما در ضعفاء صغيرش ديديم كه بخارى كذاب بودن او را از وليد نقل كرده و اين ردى است بر سخن ذهبى. فلاس نيز او را در حديث ضعيف خوانده است.[4]

از جمله احاديثى كه بخارى در صحيحش از عبدالرحمن روايت كرده حديث ذيل است:

بخارى و هميشه بر حق بودن مردم شام‌

حدثنا الحميدى، حدثنا الوليد، قال: حدثنى ابن جابر، قال: حدثنى عمير بن‌

[1] . صحيح بخارى، ح 3435 و 3606 و 7084.

[2] . الضعفاء الصغير بخارى، ص 74، رقم 210.

[3] . ميزان الاعتدال، ج 2، ص 598 و 599، رقم 5007.

[4] . تهذيب التهذيب ابن حجر، ج 6، ص 266، رقم 581؛ مقدمه فتح البارى، ص 418؛ ميزان الاعتدال ذهبى، ج 2، ص 598 و 599، رقم 5007.