6. حسن بن خلف واسطى‌

بخارى يك حديث از او روايت كرده است.[1]

ذهبى مى‌گويد: و قال أبوحاتم: شيخ. وقال ابن الجوزى: قال البخارى: يتكلمون فيه؛[2] بخارى گفته است: محدثين او را جرح مى‌كنند.

7. حصين بن عبدالرحمن متوفاى 136

بخارى 49 حديث از او روايت كرده است.[3]

ذهبى در باره‌ى او مى‌گويد: ذكره البخارى فى كتاب الضعفاء و ابن عدى والعقيلي؛[4] يعنى بخارى او را در كتاب ضعفاء ذكر كرده است و ابن عدى وعقيلى نيز او را در ضعفاء ذكر كرده‌اند و من نيز به اين جهت او را ذكر كردم والا او ثقه است. باز ذهبى مى‌گويد: جاى تعجب است از بخارى وعقيلى و ابن عدى كه او را در كتاب جرح خود ذكر كرده‌اند.[5]

پس با اين گواهى حصين، از نظر بخارى ضعيف بوده و با اين وجود اين همه حديث از او در صحيحش روايت كرده است، علاوه بر اين‌كه خيلى‌ها گفته‌اند كه او در آخر عمرش اختلاط پيدا كرده و احاديث را فراموش كرده است. پس او خارج از شرط «صحيح بخارى» از اين حيث كه اختلاط كرده نيز است.

از جمله احاديث او در صحيح بخارى، حديث ذيل است:

[1] . صحيح بخارى، كتاب المغازى، باب غزوة الحديبية، ح 4159.

[2] . ميزان الاعتدال ذهبى، ج 1، ص 494، رقم 18611.

[3] . صحيح بخارى، كتاب العمل في الصلاة، باب من سمى قوما او سلم فى الصلاة، ح 1202 و ....

[4] . ميزان الاعتدال، ج 1، ص 551، رقم 2075.

[5] . سير اعلام النبلاء ذهبى، ج 5، ص 423، شرح حال حصين.