اين لفظ را ابن ابى‌شيبه و بزار و برخى ديگر روايت كرده‌اند و سندش صحيح است و متقى در باره‌ى همين لفظ مى‌گويد: طبرى سند آن را صحيح دانسته است. بقيه به صورت: «ابوبكر و عمر پرچم را گرفتند و بدون پيروزى برگشتند» اين داستان را نقل كرده‌اند. حاكم و ذهبى سه سند اين خبر را و هيثمى پنج سند اين خبر را صحيح دانسته‌اند و شعيب ارنؤوط و البانى نيز سند اين خبر را صحيح دانسته‌اند.

سخت‌گيرى عمر بن خطاب نسبت به مسلمين‌

1. به مناسبت در اين كتاب به مخالفت و كتك زدن خليفه دوم در حضورپيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و همچنين بعد از رحلت آن حضرت كسانى را كه براى گذشتگان خود گريه مى‌كردند، اشاره كرديم كه با مخالفت حضرت رو به رو مى‌شد، ولى با اين وجود بعد از رحلت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز به آن روش و كتك‌كارى مسلمين به خاطر گريه براى گذشتگان ادامه داد.

2. اشاره كرديم كه عمر بن خطاب مسلمين را به خاطر اداى نماز نافله بعد از عصر، كتك مى‌زد و با نظر ابوايوب انصارى نيز در اين مورد آشنا شديم.

3. وقتى خليفه اول، عمر بن خطاب را خليفه بعد از خود تعيين نمود اميرالمؤمنين عليه السلام و طلحه به ابوبكر وارد شدند و گفتند: به خداوند متعال چه پاسخ خواهى داد كه يك چنين شخص تندخو و غليظ را بر مسلمين حاكم قرار دادى؟![1] اين خبر با چندين سند روايت شده و كاملا صحيح است و البته در برخى كتاب‌ها به جاى اسم اميرالمؤمنين عليه السلام و طلحه، عنوان «مردم گفتند» آورده‌اند.

4.

[1] . الطبقات الكبرى، ج 3، ص 199 و 274؛ تاريخ ابن عساكر، ج 44، ص 251؛ ارواء الغليل، ج 6، ص 80، ح 1642؛ مصنف ابن أبى‌شيبه، ج 7، ص 485 وج 8، ص 574؛ تاريخ المدينه، ج 2، ص 668 و 671.