محسوب نشده است. پس در آخر حيات پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به دنيا آمده؛ يعنى شايد در سال دهم هجرى. و گفته شده كه در سال 73 يا 74 و يا قبل از هشتاد از دنيا رفته است،[1] پس چگونه هشتاد رمضان را روزه گرفته است. ذهبى نيز بعد از نقل اين سخن مى‌گويد: ما اعتقد صام ذلك كله؛[2] يعنى فكر و اعتراف نمى‌كنم كه او آن همه را روزه گرفته باشد. با اين بيان ثابت مى‌شود كه او حد اكثر هفتاد سال عمر كرده است، ولى مى‌گويد: هشتاد سال روزه ماه رمضان را گرفته است. البته چنان‌كه در حديث دوم او خواهد آمد او در حديث پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز تصرف كرده و معناى آن را تغيير داده است.

اما دو حديث او در صحيح بخارى:

حفر چاه و بشارت عثمان بن عفان به بهشت‌

1. عن أبى إسحاق عن أبى عبد الرحمن: أن عثمان حيث حوصر أشرف عليهم وقال: أنشدكم بالله ولا أنشد إلا أصحاب النبى صلى الله عليه و آله ألستم تعلمون أن رسول الله صلى الله عليه و آله قال: من حفر رومة فله الجنة. فحفرتها ألستم تعلمون أنه قال: من جهز جيش العسرة فله الجنة. فجهزته قال: فصدقوه بما قال‌؛[3] عثمان زمانى كه محاصره شد به مردم گفت: شما را به خدا سوگند مى‌دهم و من تنها از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌خواهم كه پاسخ دهند. مگر نمى‌دانيد كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: هر كه رومه را حفر كند، جايگاهش بهشت است؟ ومن آن را حفر نمودم. مگر نمى‌دانيد كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: هر كه لشكر عسره را تجهيز كند، جايگاهش بهشت است؟ و من آن را تجهيز كردم. پس حاضرين او را تصديق كردند.

[1] . سير اعلام النبلاء ذهبى، ج 4، ص 271، رقم 97.

[2] . همان، ج 4، ص 271، رقم 97.

[3] . صحيح بخارى، كتاب الوصايا، باب: اذا وقف ارضا او بئرا واشترط لنفسه مثل دلاء المسلمين، ج 3، ص 1021، ح 2778.