براى اين امر معرفى بكن. اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: او مردم را از يارى من منع نمود و چنين و چنان كرد، ولى اشعث و همراهانش به انتخاب تنها ابوموسى اصرار نمودند.[1] البته بايد دقت داشته باشيم سبب اين‌كه اشعث با قبيله‌اش با اميرالمؤمنين عليه السلام مخالفت كرده و حضرت را به اين تصميم وادار كردند اين بود كه معاويه با ارسال نامه و هدايا و وعده مال بيشتر آن‌ها را خريد و وادار به مخالفت با آن حضرت نمود.[2] (بايد دقت داشته باشيم كه رجال اين خبر همه از رجال صحيح بخارى هستند.)

حضور ابوموسى اشعرى در عقبه‌

عن شقيق قال: كنا مع حذيفة جلوسا فدخل عبدالله وأبوموسى المسجد فقال: أحدهما منافق ثم قال: إن أشبه الناس هديا ودلا وسمتا برسول الله صلى الله عليه و آله عبدالله؛[3] شقيق مى‌گويد: همراه حذيفه نشسته بوديم كه عبدالله و ابوموسى به مسجد داخل شدند، حذيفه گفت: يكى از اين دو منافق است. سپس گفت: همانا شبيه‌ترين مردم به رسول خدا صلى الله عليه و آله در سمت و راه رفتن عبدالله است.

رجال اين سند همگى ثقه و از رجال صحاح سته هستند و شعيب ارنؤوط كه از علماى وهابى است در حاشيه «سير اعلام النبلاء» گفته است: رجال اين سند همگى ثقه هستند.

عن أبى نجاء حكيم قال: كنت جالسا مع عمار فجاء أبوموسى فقال: ما لى ولك؟ ألست أخاك؟ قال: ما أدرى ولكن سمعت رسول الله صلى الله عليه و آله يلعنك ليلة الجبل. قال: إنه قد استغفر لى. قال عمار: قد شهدت اللعن ولم أشهد الاستغفار؛[4] ابونجاء مى‌گويد: همراه‌

[1] . انساب الاشراف، ج 1، ص 332؛ الثقات ابن حبان، ج 2، ص 292؛ سير اعلام النبلاء، ج 2، ص 395.

[2] . انساب الاشراف، ج 3، ص 153؛ سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 144، شرح حال معاويه، رقم 25.

[3] . المعرفة والتاريخ فسوى، ج 2، ص 771؛ تاريخ ابن عساكر، ج 32، ص 93؛ سير أعلام النبلاء، ج 2، ص 393.

[4] . كنز العمال، ج 13 ص 608، ح 37554؛ تاريخ ابن عساكر، ج 32، ص 93؛ الكامل فى ضعفاء الرجال، ج 2، ص 362؛ لسان الميزان، ج 5، ص 290 رقم 988.