كه عمرو عاص بشارت فتح مصر وقتل محمد بن ابى‌بكر را به معاويه داد و معاويه در منبر قتل محمد را اعلام كرد و اهل شام با شنيدن كشته شدن محمد بن ابوبكر به گونه‌اى اظهار سرور و شادى كردند كه من هرگز قومى را چنين شادمان نديده بودم. اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: اما حزن ما بر قتل او به اندازه شادى آنهاست، نه بلكه خيلى بيشتر از شادى آن‌هاست و امام چنان از اين خبر محزون گشت كه آثار حزن در چهره‌اش پيدا بود ....[1] سند اين خبر صحيح است.

معاويه و قتل مالك اشتر

عن صالح بن كيسان قال: وجه على الاشتر إلى مصر واليا عليها حين وهن أمر ابن أبى بكر فلما صار بعين شمس شرب شربة من عسل. يقال: انه سم فيها. فمات فكان عمرو بن العاص يقول: إن لله لجندا من عسل‌؛[2] اميرالمؤمنين عليه السلام مالك اشتر را به مصر اعزام نمود و در راه با خوردن عسل مسموم شده و (با نقشه معاويه و عمرو عاص) به شهادت رسيد. و عمرو بن عاص مكرر مى‌گفت: خداوند لشكرى از عسل دارد.

بلاذرى مى‌گويد: قال مثله معاوية ايضا؛[3] معاويه نيز گفته است كه خداوند لشكرى از عسل دارد.

ذهبى مى‌نويسد: و سر بهلاكه عمرو بن عاص؛[4] با شنيدن شهادت اشتر عمرو عاص اظهار خوشحالى نمود.

باز ذهبى مى‌نويسد: جهز (علي) الاشتر واليا على ديار مصر فمات فى الطريق مسموما ...

[1] . اخبار الموفقيات زبير بن بكار، ص 347؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 108؛ تاريخ ابن عساكر، ج 34، ص 431.

[2] . انساب الاشراف بلاذرى، ج 3، ص 168؛ الانساب السمعانى، ج 5، ص 476.

[3] . انساب الاشراف، ج 3، ص 168.

[4] . سير اعلام النبلاء ذهبى، ج 4، ص 35.