و شما با او به عنوان پيامبر سلام داديد.

از سكوت ابن كثير استفاده مى‌شود كه سند اين خبر صالح و قابل احتجاج است و بلاذرى آن را از طريق مدائنى نقل كرده است.

معاويه و قتل مؤمنين‌

معاويه در زمان حكومتش مؤمنين فراوان را به قتل رسانيده است كه ما تنها به برخى از آن‌ها اشاره مى‌كنيم:

قتل امام حسن عليه السلام‌

عن أبى بكر بن حفص قال: إن سعدا والحسن بن على ماتا فى زمن معاوية فيرون أنه سمه؛[1] طبرانى از ابوبكر بن حفص روايت كرده كه مى‌گويد: «سعد و حسن بن على در زمان معاويه از دنيا چشم پوشيدند و (مردم) معقدند كه معاويه به او (به امام حسن عليه السلام) زهر داده است.» سند اين خبر كاملًا صحيح است.

ابوالفرج مى‌گويد: و انصرف الحسن إلى المدينة فأقام بها واراد معاوية البيعة لابنه يزيد فلم يكن شئ اثقل من أمر الحسن بن على وسعد بن ابى وقاص فدس اليهما سمافماتا منه؛[2] حسن به مدينه برگشت و در آن اقامت نمود. معاويه مى‌خواست براى فرزندش يزيد بيعت گيرد، ولى اين كار با وجود امام حسن عليه السلام و سعد بن ابى‌وقاص برايش سخت بود. پس براى آن‌ها سم خورانيد و آن‌ها را به اين طريق از سر راه خود برداشت.

ابوالفرج اصفهانى نيز مى‌گويد: و مات الحسن شهيدا مسمو ما دس معاوية إليه وإلى سعد بن أبى‌وقاص- حين أراد أن يعهد إلى يزيد ابنه بالامر بعده- سما

[1] . معجم الكبير طبرانى، ج 3، ص 71، ح 2694.

[2] . مقاتل الطالبيين ابوالفرج، ص 20؛