حل و فصل شدند يا در مرحله مشورت طولانى- از سال 1995- باقى مانده‌اند.

اصول سيستم حل و فصل اختلافات: انصاف، سرعت، مؤثر بودن، پذيرش متقابل‌

اختلافات درWTO اساسا مربوط به نقض موافقتنامه مى‌شود. اعضاى سازمان تجارت جهانى توافق كرده‌اند كه اگر به اين نتيجه رسيدند كه اعضا از قوانين تجارى سرپيچى مى‌كنند؛ به جاى اينكه به طور يكجانبه دست به عمل زنند، از سيستم چندجانبه براى حل و فصل اختلافات بهره گيرند كه اين امر به معنى تبعيت از رويه‌هاى توافق‌شده و نيز احترام به قضاوتهاست.

اختلاف زمانى به وجود مى‌آيد كه يك كشور تدابير تجارى خاصى را تصويب مى‌كند و يا كارهايى انجام مى‌دهد كه از نظر ديگر اعضاى سازمان تجرت جهانى نوعى نقض موافقتنامه‌ها محسوب مى‌شود. در همين حال، گروه ديگرى از كشورهاى اين گونه اعلام مى‌كنند كه آنها از اين تدابير تصويب‌شده و يا از كارهاى انجام‌شده توسط اين كشور بهره‌مند مى‌شوند و از منافع حاصله استفاده مى‌كنند.

رويه حل و فصل اختلافات در زمان گات نيز وجود داشت، اما هيچ گونه برنامه زمانبندى‌شده و منظمى وجود نداشت و احكام صادره به راحتى ناديده گرفته مى‌شد و بسيارى از اختلافات براى مدتهاى طولانى بى‌نتيجه باقى م ماند. موافقتنامه دور اروگوئه، فرايند سازمان‌يافته‌اى را همراه با تعيين دقيق‌تر مراحل رسيدگى براى حل دعاوى بيشتر مى‌تواند نمايانگر خبرهاى خوب باشد.

اگر دادگاهها با تعداد كثيرى از دعاوى مواجه شوند آيا به معنى اين است كه قانون و نظم در حال نقض شدن است؟ نه الزاما.

برخى اوقات به معنى ايمان بيشتر افراد به دادگاهها و حكومت قانون است. آنها به جاى در اختيار گرفتن و اجرا كردن قانون، موضوع را به دادگاه ارجاع مى‌دهند.

در اكثر موارد، آنچه در سازمان تجارت جهانى اتفاق مى‌افتد، همين گونه است. هيچ كس نزاع بين كشورها را دوست ندارد ولى اگر اختلافات تجارى رخ دهد؛ بهترين شيوه اين است كه موارد طبق مقررات بين‌المللى حل و فصل شود.

زمينه‌هاى قوى اين ادعا وجود دارد كه افزايش تعداد اختلافات نتيجه ساده رشد تجارت جهانى و مقررات توافق‌شده دقيق‌تر در دور اروگوئه است، حال آنكه گسترش فعاليتها در سازمان تجارت جهانى نمايانگر اعتماد بيشتر به اين سيستم است.