ديدگاه جايگزين‌

«سازمان تجارت جهانى احتمالا از نحوه مديريت و سياستگذارى آهسته و پرزحمت تحت فشار خواهد بود (سازمانى با بيش از يكصد و بيست كشور عضو نمى‌تواند تنها با كميته‌اى متشكل از همه اعضا براى كليه امور اداره شود). بديهى است كه مديريت شلوغ‌[1] نمى‌تواند داراى كارايى عملياتى بوده يا به مباحث جدى سايستگذارى بپردازد.

هم صندوق بين‌المللى پول و هم بانك جهانى داراى هيئت اجرايى براى اداره كارمندان اجرايى سازمان خود هستند كه با عضويت دائمى كشورهاى عمده صنعتى و رأى‌گيرى موزون همراه است.[2] سازمان تجارت جهانى نيازمند ساختار مشابهى براى كارا عمل كردن است ولى جهت‌گيرى سياسى اعضاى كوچكتر، شديدا مخالف اين موضوع است».

جفرى جى. اسكات‌

مؤسسه اقتصاد بين‌المللى- واشنگتن‌

بالاترين مرجع: كنفرانس وزرا

WTO

متعلق به كليه اعضاست. كشورها تصميمات خود را از طريق شوراها و كميته‌هايى اتخاذ مى‌كنند كه همه اعضا در آنها مشاركت دارند. بالاترين رده در اين سازمان كنفرانس وزراست كه حداقل هر دو سال يك بار تشكيل مى‌شود. كنفرانس وزرا مى‌تواند در تمام زمينه‌ها براساس هر يك از موافقتنامه‌هاى تجارى چندجانبه تصميم‌گيرى كند.

سطح دوم: شوراى عمومى در سه شكل‌

كار روزمره بين كنفرانسهاى وزرا توسط سه نهاد زير اداره مى‌شود:

* شوراى عمومى‌

* ركن حل اختلاف‌

* ركن بررسى سياست تجارى‌

[1] .MASS -MANAGEMENT

[2] - حق رأى درIMF وWB بر مبناى ميزان سهم كشورهاى عضو و نظير رأى‌گيرى در بنگاههاى اقتصادى كه به تناسب سهام حق رأى دارند مى‌باشد( مترجم).