حضرت آيت اللّه العظمى سيد ابو القاسم خوئى (ره) فرزند مرحوم آيت اللّه سيد على اكبر خوئى در شب نيمه رجب 1317 ه ق در شهرستان خوى در يك خانواده علمى ديده به جهان گشود.

والد معظم او مرحوم آيت اللّه سيد على اكبر خوئى در سنه 1328 خوى را به قصد نجف ترك گفت و در سنه 1330 آيت اللّه العظمى خوئى به اتفاق برادرش سيد عبد اللّه خوئى در نجف به پدر ملحق گرديد و به تحصيل علوم همّت گمارد.

وى در سن 21 سالگى شايستگى پيدا نمود كه در جلسات بحث خارج حوزه نجف شركت كند و به محضر پرفيض استاد بزرگوار مرحوم آيت اللّه شيخ الشريعه اصفهانى راه يابد و خوشه‌چين علم آن مقام منيع گردد.

البته وى اساتيد ديگرى را نيز ديده است از جمله آيت اللّه شيخ ضياء الدين عراقى 1289- 1361.

آيت اللّه شيخ محمد حسين اصفهانى 1296- 1361.

آيت اللّه شيخ محمد حسين نائينى 1273- 1355.

از امتيازات آن رادمرد عالم اسلام و فقيه فقيد و مرجع تقليد عاليقدر كثرت شاگردان ايشان است كه كمتر كسى در عصر ما داراى اين ويژگى مى‌باشد.

كه قشر عظيمى از علماء بلاد كشور جمهورى اسلامى ايران و كشورهاى ديگر اسلامى را مى‌توان از متلمّذين محضر آن مرجع مظلوم دانست.

مرحوم آيت اللّه حاج شيخ يوسف ايروانى (ره) از جمله شاگردان بااستعداد ايشان بوده كه خود صريحا به اين معنا اعتراف كرده و در مجله‌