كشورهاى در حال توسعه است. آنها به مشاوره و حل اختلاف اقدام مى‌نمايند. اين‌گونه خدمات توسط دايره آموزش و همكارى فنى سازمان تجارت جهانى ارائه مى‌شود كه كشورهاى در حال توسعه هم‌اكنون از آن استفاده مى‌كنند.

كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى: نگاه ويژه‌

كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى مورد توجه ويژه سازمان تجارت جهانى هستند.

در پايان دور اروگوئه در مراكش در سال 1994، وزراى كشورهاى عضو پيشنهاد كردند كه كاهش تعرفه‌ها و موانع غير تعرفه‌اى در دستور كار اين كشورها قرار گيرد. آنان تشخيص دادند كه بعضى از تعهدات مى‌تواند تأثير منفى بر كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى داشته باشد. به عنوان مثال كاهش يارانه‌هاى صادرات كشاورزى مى‌تواند قيمت برخى از مواد غذايى را در كشورهاى واردكننده افزايش دهد. در نتيجه وزراى كشورها تصميم گرفتند (نتايج تصميمات براى كشورهاى در حال توسعه كه واردكننده خالص مواد غذايى هستند نيز به كار مى‌رود) كه اين موضوع به كميته كشاورزى ارجاع شود. بر اساس تصميم به عمل آمده، مقرر شد كمك به اين كشورها از طرف ساير اعضاى سازمان تجارت جهانى و مؤسسات مالى بين‌المللى مانند بانك جهانى و صندوق بين‌المللى پول صورت گيرد. دو سال بعد، در اولين اجلاس وزراى كشورهاى عضو در سنگاپور در سال 1996، اعضاى سازمان تجارت جهانى خواستار برنامه اقدام(Action Plan) براى كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى شدند. اين برنامه با اقدامات خاصى از فقيرترين كشورهاى جهان حمايت مى‌كند. اين حمايتها به منظور بهبود تواناييهاى اين قبيل كشورها براى شركت در سيستم چند جانبه است. كشورهاى توسعه يافته تصميم گرفتند چگونگى بهبود دسترسى صادرات كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى به بازارهاى خود و همچنين امكان حذف تعرفه‌ها را به طور كامل بررسى نمايند.

علاوه بر اين، يك كشور با حداقل توسعه‌يافتگى درگير در اختلاف مى‌تواند از مدير كل سازمان تجارت جهانى يا رئيس ركن حل‌وفصل اختلاف براى رفع كشمكش‌ها