پاره‌اي از شب (پس از گذشتن نيمه شب) براي نماز شب بيدار شو، در حالي که تهجّد و نماز شب براي تو (نه براي امت) فزوني (بر نمازهاي پنج‌گانه) است؛ نزديک است که پروردگارت تو را به مقام پسنديده بر انگيزد.

آيه دوم:«تَتَجَافىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِع يَدْعُونَ رَبهُمْ خَوْفاً وَ طمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنفِقُونَ» ؛[1]

پهلوهاي ايشان (مؤمنين) از خوابگاه دور مي‌شود (نيمه شب را نمي‌خوابند و به نماز مشغول مي‌شوند) در حالي که پروردگارشان را از روي ترس (از عذاب و کيفر او) و از روي طمع و اميد (به رحمتش) مي‌خوانند و از آنچه به ايشان روزي داديم (به ديگران) انفاق نموده و مي‌بخشند.

(گفته‌اند اين آيه درباره گروهي فرستاده شد که از روي شوق عبادت و بندگي خداي تعالي در شب استراحت ننموده و نياسودند و به نماز مشغول بودند).

آيه سوم و چهارم:«کانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَQ وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ » ؛[2]

[1] . سوره سجده/16.

[2] . سوره ذاريات/17 و 18.