آزْبِرن [āzbern]، هِنری فِـرفیلـد (1857-1935م\ 1236-1314ش)، مدیر موزه و دیرینشناس آمریکایی که بر هنر موزهآرایی و آموزش دیرینشناسان آمریکایی و بریتانیایی تأثیر زیادی نهاد.
وی هنگامی که در مقام استادیار علوم طبیعی (1881-1883م) و استاد کالبدشناسی مقایسهای (1883-1890م) در دانشگاه پرینستِن مشغول کار بود، دربارۀ کالبدشناسی مغز مطالعات سودمندی کرد. آزبرن بیشتر دوران کار خود را در مقام استاد زیستشناسی (1891-1896م) و جانورشناسی (1896-1935م) دانشگاه کلمبیا در نیویورک گذراند، اما بیشتر به «موزۀ آمریکایی تاریخ طبیعی» این شهر توجه داشت. او در مقام سرپرست بخش دیرینشناسی پستانداران(که بعداً نام آن به دیرینشناسی مهرهداران تغییریافت) (1891-1910م)، و رئیس این موزه (1908-1935م) یکی از عالیترین مجموعههای سنگوارههای مهرهداران را در جهان گرد آورد. او شیوۀ آموزشی بسیار موفقیتآمیزی را در زمینۀ موزهآرایی معمول کرد و در همهفهم کردن دیرینشناسی نقشی مؤثر داشت. آزبرن مفهوم ارزشمند «انتشار انطباقی» را مطرح کرد که به موجب آن چنین فرض میشود که در بسیاری از موارد، گیاهان یا جانوران نخستین با پراکنده شدن در ناحیۀ وسیعی از زمین و انطباق یافتن با اوضاع بومشناختی مختلف تطور مییابند و به چندین نوع تبدیل میشوند. آزبرن در مقام دیرینشناس مهرهداران (1900-1924م) و زمینشناس ارشد (1924-1935م) در سازمان زمینشناسی ایالات متحده نیز خدمت کرد. «از یونانیان تا داروین» (1894م)، «عصر پستانداران» (1910م) و «منشأ و تکامل حیات» (1917م) از جمله آثار او هستند. (108)