آخرین بروز رسانی : یکشنبه 13 بهمن 1398 تاریخچه مقاله
اِرْنانْدِث [ernāndes]، گرِگوریو، نیز گرگوریو فِرناندِث (ح 1576-1636م/ 984-1045ق)، پیکرتراش اسپانیایی که آثارش از زیباترین نمونههای پیکرههای چوبی چند رنگ دورۀ باروک است. شور عاطفی، توانایی بیان حالت روحی و وقار چشمگیر و نیز واقعگرایی خیالپردازانه از ویژگیهای آثار اوست.
بسیاری از معروفترین پیکرههای او، مانند سانتا وِرُنیکا (1614م) و مریم سوگوار (1617م)، زمانی بخشی از مجموعه پیکرههای مربوط به مصائب حضرت مسیح را تشکیل میدادند که در مراسم هفتۀ مقدس، بر دوش اعضای انجمنهای اخوت دینی در اسپانیا در مسیری معین حمل میشد. از نوآوریهای ارناندث در زمینۀ شمایلنگاری، ساختن مجسمهای از کالبد بیجان مسیح است که روی پارچهای دراز کشیده است؛ نمونۀ معروفی از این اثر (1605م) در صومعۀ سان کریستوی کاپوچینها در اِل پارْذو، نزدیک مادرید، موجود است. ارناندث آذینهای متعددی نیز برای محرابها ساخت. محرابهای سان میگل (1606م) و صومعۀ اوئِلگاس (1616م) در والیاذولیذ، مدرسۀ دینی سان پِذرو در لِرما (1615م)، سان میگل در ویتوریا (1624-1634م)، و محراب بلند کلیسای جامع پلاسِنثیا (1624-1634م) از معروفترین آنهاست. (101)