آراواکی، زَبانْها [zabānhā-ye ārāvākī]، متداولترین گروه زبانهای سرخ پوستی آمریکای جنوبی. زبانهای آراواکی پیش از حملۀ اسپانیا، در بعضی نقاط پراکنده، از مناطقی که امروز کوبا و باهاما خوانده میشوند، تا گران چاکوی کنونی و نیز سرچشمههای رود شینْگو در جنوب برزیل، و از دهانۀ رود آمازُن تا دامنههای شرقی آند رواج داشت. هنوز جوامع زیادی در برزیل به زبانهای آراواکی سخن میگویند و گروههای دیگری هم در پرو، کلمبیا، ونزوئلا، گویان، گویان فرانسه و سورینام بدین زبانها تکلم میکنند. تایْنو، یکی از زبانهای آراواکی که دیگر از میان رفته است، زمانی در جزایر آنتیل رواج داشت و نخستین زبان سرخپوستیای بود که اروپاییان بدان برخورد کردند. زبانهای آراواکی مهمی که اینک به صورت گفتاری کاربرد دارند، عبارتاند از گواخیرو در کلمبیا، کامْپا و ماچیگِنْگا در پرو، ومُخو و بائوره در بولیوی. (100)