آخرین بروز رسانی : سه شنبه 3 دی 1398 تاریخچه مقاله
اِریکاسه [erīkāse]، یـا ورسـک، تـیـرهای از راسـتـۀ اِریکالِس، شامل حدود 110 جنس و 4 هزار گونۀ گیاهی. بیشتر گونههای اریکاسه در نواحی معتدل، و به ویژه نقاط مختلف افریقای جنوبی پراکندهاند. گیاهان این تیره به سبب دارا بودن برخی صفات، غالباً در حد واسط گیاهان جدا گلبرگ و پیوسته گلبرگ قرار میگیرند و به صورت درختچهها یا بوتههایی کوتاه با اعضای چوبی دیده میشوند. برگهای اریکاسه ساده و بدون استیپول هستند و گلهای آن که معمولاً نر ـ مادهاند و شکلی منظم دارند، به صورت منفرد یا مجتمع در گل آذینهای سنبله، خوشه و دیهیم بر شاخه میشکفند. گلبرگهای اریکاسه ممکن است جدا از هم باشند یا به هم بپیوندند و قطعاتی را تشکیل دهند که جام گل را میسازند. جام گل نیز به صورتهای زنگولهای، استکانی یا مرکب از قطعات آزاد و جدا از یکدیگر، متنوع است. شمار پرچمها معمولاً دو برابر قطعات جام گل یا برابر آنها، و مادگی مرکب از برچههایی همشمار با قطعات جامگل است. تخمدان آنها چند خانه و محتوی تخمکهای فراوان با تمکن محوری است. میوۀ آنها به صورتهای مختلف پوشینه، سته یا شفت و محتوی دانههای متعدد است. بعضی از گیاهان این تیره دارای میوۀ خوراکی و قابل مصرف، عدهای دارای مواد سمی، برخی نیز دارای مصارف دارویی، و دستهای هم در شمار گیاهان زینتی هستند. از جنسهای مهم این تیره جنس کالمیا، آزالیا، رُدُدِندرُن، بج، ورسک، خلنج (خلنگ) و قرهقاط و آسبری را میتوان نام برد (قرهقاط و آسبری را در تیرۀ جداگانهای به نام تیرۀ قرهقاط نیز جای میدهند). علیرضایینژاد