آفرید

آفرید \āfarīd\، اسقف مسیحی سگستان (سیستان) در سدۀ 5 م. واژۀ آفرید از āfrītay- اوستایی، به معنی «آفرین، نیایش» (بارتولمه، 330)، نام یکی از ایزدان کمتر شناخته شدۀ زردشتی است (نک‌ : بویس، 209-218). این واژه‌ در نامهای شخصی نیز ترکیب شده است: مانند بُرزآفرید و هرمزآفرید. بنابر کتاب سریانی «شورای کلیسای شرق»، یعنی مجموعه کتابهای کلیسایی شوراهای سلوکیه ـ تیسفون که به اوایل سدۀ 5- 8 م تعلق دارد، آفرید در 424 م، در عهد سلطنت بهرام پنجم (گور) ساسانی، در شورای کلیسایی اسقف اعظم دادیشوع، به اسقفی کلیسای سگستان برگزیده شد ( ایرانیکا، I / 579؛ نیز یوستی، 6). در این مجمع نخستین گام برای بنیادگذاری یک دستگاه دینی ملی، با تأکید بر استقلال مسیحیت ایرانی، برداشته شد. افزون بر نام آفرید، شمار قابل توجه اسامی ایرانی دیگر اسقفهای مسیحی در مجمع کلیسایی یادشده، خود گواه بر توفیق فعالیت هیئتهای تبلیغی مسیحی میان هم‌میهنان ایرانی‌شان در عهد ساسانی است.

مآخذ

Bartholomae, Ch., Altiranisches Wörterbuch, Berlin, 1961;
Boyce, M., «Dahma Āfriti and Some Related Problems», Bulletin of the School of Oriental and African Studies, London, 1993, vol. LVl (2);
Iranica;
Justi, F., Iranisches Namenbuch, Marburg, 1895.
محمد شکری فومشی