اسکلروپوتئین

اِسکلِروپروتِئین \ [e]sk[e]lero-p[o,e]roteˀin\ ، هر یک از چندین گونه پروتئین رشته‌ای یاخته‌ها و بافتها که زمانی گمان می‌رفت نامحلول‌اند، اما امروزه می‌دانیم که در محلولهای رقیق اسیدی، مانند سیتریک اسید و اَسِتیک اسید، حل می‌شوند. این پروتئینها در بافتهایی همچون استخوان، مو، پوست، پشم، ناخن، سُم و پر یافت می‌شوند.
مهم‌ترین رده‌های اسکلروپروتئینها کُلاژِنها و کِراتینها هستند. دیگر اسکلروپروتئینها عبارت‌اند از فیبروئین، که نزدیک به 67٪ از ابریشم طبیعی را تشکیل می‌دهد (بقیۀ آن از پروتئینِ سِریسین است)؛ اِلاستین، که پروتئینی ساختمانی، از جنس رشته‌های کشسان است و در بسیاری از بافتها همراه با کلاژن وجود دارد؛ برخی از پروتئینهای اسفنجهای دریایی (اسپونجین یا اسپونژین) و مرجانها (گُرگُنین، آنتی‌پاتین)؛ فلاژِلین، که پروتئینی ساختمانی در تاژکهای برخی از باکتریهاست؛ و رِتیکولین، که همراه با الاستین و کلاژن، در پوست پستانداران یافت می‌شود.

مآخذ

CE, 6th edition;
EB, 2010.
بخش علوم پزشکی