ايمان نياورد از شما كسى تا آنكه من نزد او از پدر و فرزندش و از همه مردم نزد او محبوب‌تر باشم.

4. مقصود از تبعيت رسول خدا (ص) اطاعت از فرمان خدا و رسول است؛ چنان‌كه در آيه بعد از آيه‌ (إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ‌ ...) ميفرمايد:

(قُلْ أَطِيعُواْ الله وَالرَّسُولَ فإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ الله لا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ).

ضمناً از مجموع اين آيات استفاده ميشود آنان كه خداوند محبت و مودّتشان را واجب كرده است، اطاعت آنان واجب است و لازمه وجوب محبت و مودّت آنان، وجوب اطاعت آنان است.

توضيح اينكه: آيه كريمه‌ (إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ) «اگر خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد، خدا شما را دوست خواهد داشت» متضمن دو مقدمه پنهان است:

مقدمه اول: كل محبّ لمحبوب متبع له. «هر آنكه محبوبى دارد از او تبعيت و پيروى مى‌كند».

مقدمه دوم: كل متبّع لله متبع لرسوله. «آنكس كه پيرو خداست پيرو رسول اوست».

نتيجه اين دو مقدمه مضمره همان است كه در آيه كريمه آمده است كه:

(إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي ...).

توضيح قضيه شرطيه‌ (إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي) چنين است: «إن لم تتبعونى فانكم لا تحبون الله، اگر از من تبعيت نكنيد پس خدا را دوست نداريد» صدق اين قضيه شرطيه با مدلول مطابقى و مفهومش متوقف بر تلازم بين مقدم و تالى در جمله‌ (إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي) است و تلازم بين مقدم و تالى در اين قضيه بر آن دو مقدمه مذكور در