إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولًا[1]؛

«ما امانت را بر آسمان‌ها و زمين و كوه‌ها عرضه داشتيم آنها از كشيدن بار آن سربرتافتند و از آن هراسيدند و انسان آن را بر دوش كشيد. همانا انسان بسيار ستمگر و بسيار نادان است»

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَماناتِكُمْ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌[2]؛

«هان اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد به خدا و رسول خيانت نكنيد كه خيانت درامانتى است كه به شما سپرديم و شما بر اين حقيقت آگاهيد»

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‌ أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيراً[3].

«همانا خداوند به شما فرمان مى‌دهد كه امانت‌ها را به اهل آن بسپاريد و اگر در ميان مردم داورى كرديد به عدل و داد داورى كنيد. همانا خداوند بهترين پند را به شما مى‌دهد، همانا خداوند شنوا و بيناست»

براساس اصل مسئوليت عمومى انسان، انسان در برابر خدا، و در برابر انسان‌هاى ديگر و نيز در برابر ساير اشياء مسئول است:

از رسول اكرم (ص) روايت است كه فرمود:

[1] . سوره احزاب: 72.

[2] . سوره انفال: 27.

[3] . سوره نساء: 58.