بنابراين آيه‌ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْراً اگر مى‌خواستى مى‌توانستى اجرت كار خود را طلب كنى، بر كبراى نهفته‌اى دلالت دارد كه ملزوم اعتراض موسى است، اين كبرى شاهد مدّعاى ما مبنى بر منشأيت كار براى مالكيت است.

روايات:

روايات فراوانى در ابواب مختلف فقه بر اصل منشأيت كار براى مالكيت دلالت دارند كه در ذيل،- ضمن دسته‌بندى آنها طبق ابواب فقه- به مهمترين آنها اشاره مى‌كنيم:

1. روايات ابواب احياء موات‌

1- 1. مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنِ الْحُسَينِ بْنِ سَعِيدٍ، عَنْ صَفْوَانَ، عَنِ الْعَلَاءِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، قَالَ:

«سَأَلْتُهُ عَنِ الشِّرَاءِ مِنْ أَرْضِ الْيهُودِ وَ النَّصَارَى، قَالَ: لَيسَ بِهِ بَأْسٌ- إِلَى أَنْ قَالَ- وَ أَيمَا قَوْمٍ أَحْيوْا شَيئاً مِنَ الْأَرْضِ أَوْ عَمِلُوهُ فَهُمْ أَحَقُّ بِهَا وَ هِى لَهُمْ»[1].

از او- امام باقر يا امام صادق؟ عهما؟- درباره خريد زمين نصارى و يهود پرسيدم، فرمود: عيبى ندارد، تا آنجا كه فرمود: هرقومى كه چيزى از زمين احياء كنند، يا با كار خود آماده‌سازى كنند، در آن زمين حق خواهند داشت و آن زمين از آنِ آنها خواهد بود.

سند روايت صحيح است- و إضمار در آن مضرّ به صحّت آن نيست؛ زيرا مروى عنه محمدبن مسلم يكى از دو معصوم (امام باقر يا امام صادق؟ عهما؟) است.- و بر اين اصل كلى دلالت دارد كه كار عمرانى روى زمين موجب مالكيت زمين توسط كننده كار مى‌شود.

[1] . وسائل الشيعة، ج 25، ابواب احياء الموات، باب 1، ص 411، حديث 1.