نام کتاب : امامت در قرآن نویسنده : اراکی، محسن جلد : 1 صفحه : 75
در موارد
بُعد زمانى نيز به همانگونه عمل مىكنيم كه در زمان رسول خدا (ص) در موارد بُعد
مكانى عمل مىشد، بنابراين بايد پس از رسول خدا (ص) كسى را كه خدا معين نموده و او
را به عنوان امام و مرجع مردم نصّب فرموده است، حَكَم قرار داد. پس بر ما كه از
لحاظ زمانى با رسول خدا (ص) فاصله زمانى بسيارى داريم واجب است در هر مسئلهاى كه
برايمان پيش مىآيد او را حكم قرار دهيم. تحقق اين امر به اين صورت ممكن است كه به
سراغ كسى برويم كه رسول خدا (ص) امر كرده به او رجوع كنيم و او را به عنوان ولى و
امام مسلمانان منصّوب كرده است. اين رجوع ما به او و حَكَم قرار دادن او توسط ما،
همان رجوع به رسول خدا (ص) و حَكَم قرار دادن ايشان است، اين آيه- به اصطلاح
منطقيون- به دلالت التزامى دلالت دارد كه پس از رسول خدا (ص) از سوى خدا و رسول
كسانى معين شدهاند كه رجوع به آنها رجوع به رسول خداست، و بدون رجوع به آنها شرط
ايمان كه رجوع به حكميت رسول خداست تحقق نخواهد يافت.
نام کتاب : امامت در قرآن نویسنده : اراکی، محسن جلد : 1 صفحه : 75