آيات بسيارى بر اين حقيقت دلالت دارند كه اطاعت فقط از آن خداست، حُكم، ملك، امر و ولايت تنها به دست اوست و فقط خداست كه هر كس را بخواهد براى حكومت و سلطه بر مردم بر مى‌گزيند، در اينجا ما به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:

آيات عبادت‌

خداوند متعال از زبان انبيا مى‌فرمايد:

فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ‌

اى قوم من! خداوند يكتا را بپرستيد، كه جز او معبودى براى شما نيست، پس چرا پرهيزگارى پيشه نمى‌كنيد؟![1]

و نيز مى‌فرمايد:

وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ‌

ما در هر امتى رسولى برانگيختيم تا خداى يكتا را بپرستيد و از طاغوت اجتناب كنيد[2].

بنابر قرائن و شواهد قطعى فراوان مقصود از عبادت، تسليم خداى سبحان شدن و اطاعت تام اوست و به هيچ وجه منظور از عبادت، آيين و

[1] . سوره مؤمنون: 23.

[2] . سوره نحل: 36.