آنها خواهند دانست كه حق از آن خداست، و تمام آنچه را افترا مى‌بستند از [نظر] آنها گم خواهد شد[1].

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى‌ رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى‌ رَبِّهِمْ‌

چه كسى ستمكارتر است از كسانى كه بر خدا افترا مى‌بندند؟! آنان [روز رستاخيز] بر پروردگارشان عرضه مى‌شوند، در حالى كه شاهدان مى‌گويند: اينها همان‌ها هستند كه به پروردگارشان دروغ بستند[2].

يكى ديگر از ويژگى‌هاى آنان اين است كه حافظان كتاب خدا هستند و به آنچه خداى متعال در آن نازل فرموده است، عمل مى‌كنند. خداى تعالى مى‌فرمايد:

إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فِيها هُدىً وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هادُوا وَ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتابِ اللَّهِ وَ كانُوا عَلَيْهِ شُهَداءَ

ما تورات را نازل كرديم در حالى‌كه در آن، هدايت و نور بود و پيامبران، كه در برابر فرمان خدا تسليم بودند، با آن براى يهود حُكم مى‌كردند و [هم‌چنين‌] اوصياء پيامبران و عالمان به اين‌

[1] . سوره قصص: 74- 75.

[2] . سوره هود: 18.