در اين تعريف، طرق ثبوت ادلّه و شروط صحّت اين طرق، افزوده گرديده است. و مطالب علم اصول، در سه چيز، خلاصه گرديده است: طرق ثبوت ادلّه، شروط صحّت آن طرق، و وجوه دلالت ادلّه.

مرحوم فاضل تونى (رحمة الله عليه) (فقيه و اصولى برجسته امامى در قرن يازدهم) تعريف سيد مرتضى را با تفصيلى بيشتر از آنچه در تعريف غزالى آمده بيان كرده و مى‌گويد:

هُوَ العِلمُ بجُملَةِ طُرُقِ الفِقه، إجمالًا و بأحوالِها وكيفيةِ الإستِدلَالِ بِها وحَالِ المُفتى والمُستَفتى‌[1].

در اين تعريف، جمله «العِلمُ بجُملةِ طُرُقِ الفِقهِ وَ بِأحوالها» همان علم به «طُرُق ثبُوتِ الأدلّةِ وشُروطِ صِحَّتِها» است كه در تعبير غزالى آمد. در اينجا «حَال المفتِى وَالمُستَفتِى» نيز افزوده شده است.

فقيه و اصولى معاصر اهل سنّت، آقاى وهبة الزحيلى، نظير همين تعريف را از اصول، به عنوان تعريف مورد قبول پيروان مكتب شافعى، نقل كرده و مى‌گويد:

انَّ عُلماءَ الأصول مِن الشَّافعيةِ عَرَّفُوا هَذا العِلمَ بِقَولِهم: هُوَ مَعرِفَةُ دَلَائِلِ الفِقهِ إجمَالًا وكيفِيةِ الاستِفادَةِ مِنها وحَالِ المُستَفيدِ[2].

2. تعريف صاحب قوانين (رحمة الله عليه) (مشهور)

صاحب قوانين در تعريف علم اصول مى‌فرمايد:

هو: العِلمُ بِالقَواعِدِ المُمَهِّدَةِ لاستِنباطِ الأحكامِ الشَّرعِيةِ الفَرعِية[3].

[1] . الوافية، ص 59.

[2] . أصول الفقه الإسلامى، ج 1، ص 23.

[3] . القوانين المحكمة، ص 5.