«إِلَهِيْ هَبْ لِي كَمَالَ الِانْقِطَاعِ إِلَيْكَ وَأَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِيَاءِ نَظَرِهَا إِلَيْكَ، حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ، فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَتَصِيرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِك ...».

خدايا بريدن كاملى از خلق به سوى خود به من عنايت كن و ديده‌هاى دلمان را به نور ديدار رويت روشن گردان تا ديده‌هاى دل پرده‌هاى نور را بدرند و به كان و معدن بزرگى دست يابند و جان‌هاى ما به عزّ قدس تو آويخته گردد.

و نيز مى‌فرمايد:

«إِلَهِي وَ أَلْحِقْنِي بِنُورِ عِزِّكَ الْأَبْهَجِ فَأَكُونَ لَكَ عَارِفا، وَ عَنْ سِوَاكَ مُنْحَرِفا، وَ مِنْكَ خَائِفا مُرَاقِبا يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ».

خدايا مرا به نور درخشان عزتت پيوسته ساز تا عارف به ذاتت باشم و از غير تو روگردان باشم و از تو ترسان و نگران باشم. اى صاحب جلالت و بزرگوارى!

و در دعايى كه اميرالمؤمنين صَلَواتُ‌اللَّهِ‌عَلَيْه به كميل بن زياد رضوان‌الله عليه تعليم فرموده‌اند، آمده است:

«أسألك ... انْ تَجْعَلَ اوْقاتي مِنَ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ بِذِكْرِكَ مَعْمُورَةً، وَبِخِدْمَتِكَ مَوْصُولَةً، وَاعْمالى عِنْدَكَ مَقْبُولَةً حَتّى تَكُونَ اعْمالي وَاوْرادى كُلُّها وِرْداً واحِداً وَحالى فى خِدْمَتِكَ سَرْمَداً».

از تو مى‌خواهم ... كه اوقاتم را در شب و روز به ياد خودت معمور و آباد گردانى و به خدمتت پيوسته دارى و اعمالم را مقبول درگاهت گردانى تا اعمال و اورادم همه يك سر ورد و ياد تو گردد و حالم همواره و هر زمان در خدمت تو قرار گيرد.