1. الحاد در توحيد الهى: الحاد به معناى انحراف و كج‌روى است، با توجه به آنچه در بالا گفتيم هرگونه كج‌روى در طريق معرفت بارى تعالى، نوعى الحاد معرفتى است.

2. تقصير در تمجيد حق متعال: تمجيد حق متعال مراتبى دارد كه تمجيد قلبى و لسانى و جوارحى را شامل است، اعتراف به صفات جلال و جمال حضرت حق و اقرار به نعم و حق شناسى ذات اقدس او در حد توان محدود آدمى نخستين مراتب آن است. حق ناشناسى و ناسپاسى و عدم اقرار قلبى كامل به مراتب نعم و حقوقى كه خداى متعال بر بندگان دارد راه را بر معرفت حق مى‌بندد، و دل را از رؤيت انوار و جلوات درخشنده محبوب باز مى‌دارد.

3. شك در دين: دين خدا مجموعه حقايق و رقائق و طرائقى است كه ذات اقدس حق متعال توسط نبى اكرم (ص) و أئمه هدى و ساير انبياى الهى و اوصياى آنان در اختيار بشر قرار داده است.

دينى كه به وسيله رسل الهى و اوصياى آنان، و در نهايت به وسيله خاتم‌النبيين و اوصياى پاكش (عليهم السلام) در اختيار بشر قرار گرفته، دينى است كه با فطرت بشر سازگار و حقانيت و صدق آنرا وجدان و فطرت بشر گواهى مى‌دهد، و تنها راه دست يابى به معرفت حقّه پروردگار همين دين است.

قُلْ إِنَّنِي هَدانِي رَبِّي إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ دِيناً قِيَماً مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ\* قُلْ إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِ‌