راهنمای بهشت

امام صادق† در بیان زیبا می‌فرمایند: مِنْ‌ مُوجِبَاتِ‌ الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ إِطْعَامُ‌ الطَّعَامِ‌ السَّغْبَان‌؛ «از راه‌های جلب بهشت و آمرزش [خداوند]، غذا دادن گرسنه است».[1]

رسول خداˆ: الضَّيْفُ‌ دَلِيلُ‌ الْجَنَّةِ؛ «مهمان، راهنمای بهشت است».[2]

هفتاد پيامبر

رسول خداˆ: مَنْ‌ أَكْرَمَ‌ الضَّيْفَ‌ فَقَدْ أَكْرَمَ‌ سَبْعِينَ نَبِيّاً وَمَنْ أَنْفَقَ عَلَى الضَّيْفِ دِرْهَماً فَكَأَنَّمَا أَنْفَقَ أَلْفَ أَلْفِ دِينَارٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَى؛ «هر کس مهمان را اکرام کند، گویا هفتاد پیامبر را اکرام نموده است و هر کس برای مهمان درهمی خرج نماید پس همانند آن است که هزار هزار دینار[3] در راه خدا انفاق کرده است».[4]

مِمَّا عَلَّمَ رَسُولُ اللَّهِˆ فَاطِمَةَƒ أَنْ قَالَ لَهَا يَا فَاطِمَةُ مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيُكْرِمْ‌ ضَيْفَهُ‌؛ «از مطالبی که رسول خداˆ به حضرت فاطمهƒ تعلیم دادند این بود که: هر كس ايمان به خدا و روز جزا دارد مهمان خود را گرامى دارد».[5]

دزدی مهمان!

اگر مهمان از میزبان دزدی کرد حد دزدی یعنی قطع دست بر وی اجرا نمی‌شود و این گواه است که اسلام میهمان را گرامی داشته است و حاضر نیست به میهمان حتی با وجود ارتکاب این عمل زشت به عنوان یک غریبه نگاه کند و گویی وی را یکی از اعضای خانواده میزبان تلقی می کند.[6]

در این ‌باره امام باقر† می‌فرمایند: الضَّيْفُ‌ إِذَا سَرَقَ‌ لَمْ يُقْطَع‌؛ «مهمان اگر دزدی کرد [دستش] قطع نمی‌شود».[7]

[1]. المحاسن، ج2، ص389.

[2]. جامع الاخبار (شعیری)، ص136.

[3]. «دینار؛ طلا»، «درهم؛ نقره».

[4]. إرشاد القلوب، ج1، ص138.

[5]. الکافی، ج6، ص285.

[6]. اخلاق مهمانی، ص196.

[7]. الکافی، ج7، ص228.