صبر

امام علی(ع): «شَحیحٌ غَنِیٌّ،‌ أفقَرُ مِن فَقیرٍ سَخِیٍّ‌؛‌ بخیل توانگر، از تهی دستِ سخاوتمند، نیازمندتر است».[1]

شخصی از بخیلی پرسید: چه وقت در صبر و بردباری سرآمد هستم؟ بخیل گفت: وقتی که کسی نان تو را بشکند و تو سرش را نشکنی.[2]

از بخیلی چنان کند پرهیز که خردمنـــد پارسا ز حـــرام[3]

[1]‌. المواعظ العددیه،‌ ص57؛‌ نثرالآلی،‌ ح131.

[2]‌. لطائف و الطوائف، ص345.

[3]‌. فرخی سیستانی، قصیده شماره،40.