مرحوم ميرزا قدس سره آن‌گونه زندگى كرد كه در واقع روز وفات ايشان‌ يَومٌ عَلى آلِ الرَسُول عَظِيم‌ بود و تمام مردم به خصوص طلّاب فاضل و متديّن در حسرت فراق آن يار سوختند و بر سر و سينه زنان، پيكر مطهّر آن عالم بزرگوار را تشييع كردند. هركدام از ابعاد وجودى مرحوم ميرزا قدس سره خود نياز به كتابى مستقل و مفصل دارد؛ زيرا آن فقيد راحل قدس سره آن‌گونه زندگى كرد كه لحظه به لحظه‌ى زندگى پرمعنا و ملكوتى ايشان قابل ثبت مى‌باشد.

وفات‌

مردان الهى با رفتن از دنيا نمى‌ميرند؛ بلكه تا ابد در ياد و خاطر آيندگان زنده‌اند و بركات آنان در ايّام زندگيشان خلاصه نيست؛ بلكه پس از وفات نيز به واسطه‌ى تأليفات، شاگردان و باقيات و صالحاتى كه بر جاى گذارده‌اند، منشأ بسيارى از عنايات الهى براى مردم هستند.

مرحوم ميرزا قدس سره، خدمات فراوانى از خود بر جاى گذاشتند كه به لطف پروردگار پس از ايشان شاگردان و فرزندان، ادامه دهندگان اين راه پرفروغ بوده و خدمات ارزشمندى ارائه مى‌نمايند، اما جاى خالى يك عالم فرزانه را هيچ كس و هيچ چيز پر نمى‌كند.

چراغ عمر مرحوم ميرزا قدس سره پس از 82 سال نورافشانى، در شب 27 شوال سال 1427 ه. ق در شهر مقدّس قم خاموش گشت و جهان از فيض وجود اين عالم گرانمايه محروم شد و در مسجد بالاسر حرم مطهّر حضرت معصومه عليها السلام كنار قطعه‌ى بزرگان و مفاخر مذهب آراميد. راهش پر رهرو و يادش گرامى باد، آمين يا رب العالمين.