منبر و خطابه‌

اولين منبر مرحوم ميرزا قدس سره‌

آقاى حاج كريم رهبر سعادتى برادر كوچك فقيه مقدّس مرحوم ميرزا جواد تبريزى قدس سره مى‌گويد: مرحوم ميرزا جواد تبريزى قدس سره بيش از بيست و دو سال نداشت كه جهت ديدار از والدين خود از قم به تبريز آمدند و در خانه در حال گفتگو بوديم كه درب خانه زده شد. عدّه‌اى از اهالى محل از مسجد[1] آمده بودند و اصرار داشتند كه مرحوم ميرزا قدس سره تشريف بياورند مسجد و در آن جا سخنرانى نمايند. مرحوم ميرزا قدس سره از آنان عذر خواست؛ لكن آنان اصرار كرده و نهايتاً مرحوم ميرزا قدس سره قبول كردند. ايشان بر منبر رفته و وعظ و خطابه را شروع كردند. جوانى 22 ساله با آن سيماى ملكوتى آن چنان كلمات را اداء مى‌كردند كه هر شنونده‌اى را ميخكوب مى‌كرد. او در سخنرانى از فضايل اهل بيت عليهم السلام گفت. از كمال و اخلاق صحبت كرد و با كمال تواضع و فروتنى مردم را به سوى سعادت اخروى راهنمايى مى‌كرد. با اين سخنرانى مرحوم ميرزا قدس سره آنچنان در دل مردم جاى گرفت كه برادر مرحوم ميرزا قدس سره مى‌گويد: هنوز لذّت آن لحظه‌ها را احساس مى‌كنم كه با چه شوقى خطابه مى‌خواند و مردم را جهت محبت به اهل بيت عليهم السلام، آگاهى و تهذيب نفس دعوت مى‌كرد. البته ايشان در ابتداى منبر با كمال تواضع و

[1]. مسجد كوچكى است، واقع در خيابان منجّم باشى كه به مسجد عربلر معروف است.