چهارم: كورى.

پنجم: زمين گير بودن، و در حكم او است شلى كه شل بودنش واضح باشد.

ششم: افضاء، يعنى راه بول و حيض يا راه حيض و غائط او يكى شده باشد.

هفتم: آنكه گوشت يا استخوانى در فرج او باشد كه مانع نزديكى شود.

مسأله 2390- اگر زن بعد از عقد بفهمد كه شوهر او پيش از عقد ديوانه بوده است يا آنكه بعد از عقد چه پيش از نزديكى يا بعد از آن ديوانه شود يا آلت مردى نداشته، يا بعد از عقد پيش از نزديكى بريده شود يا مرضى دارد كه نمى‌تواند وطى و نزديكى نمايد، هرچند آن مرض بعد از عقد و پيش از نزديكى عارض شده باشد. در تمام اين صور بى‌طلاق مى‌تواند عقد را بهم بزند، ولى در صورتى كه شوهر نتواند نزديكى نمايد، لازم است زن به حاكم شرع يا وكيلش رجوع نمايد و او به شوهر يك سال مهلت مى‌دهد، و چنانچه نتوانست با آن زن يا زنى ديگر نزديكى نمايد، زن پس از آن مى‌تواند عقد را بهم بزند. و اگر آلت مردى بعد از نزديكى بريده شود، فسخ عقد از طرف زن اثرى ندارد، و احتياط مستحب اين است كه شوهر او را طلاق دهد.

مسأله 2391- اگر زن بعد از عقد بفهمد كه تخمهاى شوهرش را كشيده‌اند، در صورتى كه امر را بر آن زن مشتبه كرده باشند، مى‌تواند عقد را بهم بزند، و در غير اين فرض اشتباه اندازى احتياط ترك نشود.

مسأله 2392- اگر بواسطه آنكه مرد نمى‌تواند وطى و نزديكى كند، زن عقد را بهم بزند، شوهر بايد نصف مهر را بدهد. ولى اگر بواسطه يكى از عيبهاى ديگرى كه گفته شد، مرد يا زن عقد را بهم بزند، چنانچه مرد با زن نزديكى نكرده باشد، چيزى بر او نيست، و اگر نزديكى كرده، بايد تمام مهر را بدهد.

عدّه‌اى از زنها كه ازدواج با آنان حرام است‌

مسأله 2393- ازدواج با زنهائى كه مثل مادر و خواهر و مادر زن با انسان محرم هستند حرام است.

مسأله 2394- اگر كسى زنى را براى خود عقد نمايد اگرچه با او نزديكى نكند، مادر و مادر