را بهم بزنند، و نيز اگر در اجاره شرط كنند كه هر دو يا يكى از آنان حقّ بهم زدن معامله را داشته باشند، مى‌توانند مطابق قرارداد، اجاره را بهم بزنند.

مسأله 2216- اگر اجاره دهنده يا مستأجر بفهمد كه مغبون شده است، چنانچه در موقع اجاره‌نمودن ملتفت نباشد كه مغبون است، مى‌تواند اجاره را بهم بزند، ولى اگر در صيغه اجاره شرط كنند كه اگر مغبون هم باشند حقّ بهم زدن معامله را نداشته باشند، نمى‌توانند اجاره را بهم بزنند.

مسأله 2217- اگر چيزى را اجاره دهد و پيش از آنكه تحويل دهد كسى آن را غصب نمايد، مستأجر مى‌تواند اجاره را بهم بزند و چيزى را كه به اجاره دهنده داده پس‌بگيرد يا اجاره را بهم نزند و اجاره مدتى را كه در تصرّف غصب‌كننده بوده به ميزان معمول از او بگيرد، پس اگر حيوانى را كه يك ماهه به ده تومان اجاره نمايد و كسى آن را ده روز غصب كند و اجاره معمولى ده روز آن پانزده تومان باشد، مى‌تواند پانزده تومان را از غصب كننده يا از اجاره دهنده بگيرد.

مسأله 2218- اگر چيزى را كه اجاره كرده تحويل بگيرد، و بعد ديگرى آن را غصب كند، نمى‌تواند اجاره را بهم بزند و فقط حق دارد كرايه آن چيز را به مقدار معمول، از غصب كننده بگيرد.

مسأله 2219- اگر پيش از آنكه مدّت اجاره تمام شود، ملك را به مستأجر بفروشد، اجاره بهم نمى‌خورد، و مستأجر بايد مال الاجاره را بدهد، و همچنين است اگر آن را به ديگرى بفروشد.

مسأله 2220- اگر پيش از ابتداى مدّت اجاره، ملك به طورى خراب شود كه هيچ قابل استفاده نباشد، يا قابل استفاده‌اى كه شرط كرده‌اند نباشد، اجاره باطل مى‌شود، و پولى كه مستأجر به صاحب ملك داده به او برمى‌گردد، و اگر طورى باشد كه بتواند استفاده مختصرى از آن ببرد، مى‌توانند اجاره را بهم بزند.

مسأله 2221- اگر ملكى را اجاره كند و بعد از گذشتن مقدارى از مدّت اجاره به طورى خراب شود كه هيچ قابل استفاده نباشد، يا قابل استفاده‌اى كه شرط كرده‌اند نباشد، اجاره مدّتى كه باقيمانده باطل مى‌شود، و مى‌تواند اجاره مدّت گذشته را بهم بزند و «اجرةالمثل» يعنى اجرت معمولى آن مدّت را بدهد.

مسأله 2222- اگر خانه‌اى را كه مثلا دو اطاق دارد اجاره دهد و يك اطاق آن خراب شود، چنانچه فوراً آن را بسازد و هيچ مقدار از استفاده آن از بين نرود، اجاره باطل نمى‌شود و مستأجر