مسأله 2207- اگر چيزى را كه اجاره كرده از بين برود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده و در استفاده بردن از آن هم زياده روى ننموده، ضامن نيست. و نيز اگر مثلا پارچه‌اى را كه به خيّاط داده از بين برود، در صورتى كه خيّاط زياده‌روى نكرده و در نگهدارى آن هم كوتاهى نكرده باشد، نبايد عوض آن را بدهد.

مسأله 2208- هرگاه صنعتگر چيزى را كه گرفته ضايع كند ضامن است.

مسأله 2209- اگر قصّاب سر حيوانى را ببرد و آن را حرام كند، چه مزد گرفته باشد چه مجّانى سر بريده باشد، بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد.

مسأله 2210- اگر حيوانى را اجاره كند و معيّن نمايد كه چقدر بار بر آن بگذارد، چنانچه بيشتر از آن مقدار بار كند و آن حيوان بميرد يا معيوب شود ضامن است. و نيز اگر مقدار بار را معيّن نكرده باشند و بيشتر از معمول بار كند و حيوان تلف شود يا معيوب گردد ضامن مى‌باشد. و در هر دو صورت اجرت زيادى را بر حسب معمول نيز بايد بدهد.

مسأله 2211- اگر حيوانى را براى بردن بار شكستنى اجاره دهد، چنانچه آن حيوان بلغزد يا رم كند و بار را بشكند، صاحب حيوان ضامن نيست، ولى اگر بواسطه زدن و مانند آن كارى كند كه حيوان زمين بخورد و بار را بشكند ضامن است.

مسأله 2212- اگر كسى بچّه‌اى را ختنه كند وآن بچّه‌بميرد، ضامن‌است، خواه مقدارى كه بريده بيشتر از معمول باشد يا نه. و امّا اگر ضررى به آن بچّه برسد، چنانچه بيشتر از معمول بريده باشد، ضامن است، و اگر بيشتر از معمول نبريده باشد، ضمان محلّ اشكال، و احوط رجوع به صلح است.

مسأله 2213- اگر دكتر به دست خود به مريض دوا بدهد، چنانچه در معالجه خطا كند و به مريض ضررى برسد يا بميرد، دكتر ضامن است، ولى اگر بگويد فلان دوا براى فلان مرض فائده دارد و بواسطه خوردن دوا ضررى به مريض برسد يا بميرد، دكتر ضامن نيست.

مسأله 2214- هرگاه دكتر به مريض بگويد كه اگر ضررى به تو برسد ضامن نيستم، در صورتى كه دقّت واحتياط خودرا بكند و به مريض ضررى برسد يا بميرد، دكتر اگرچه به دست خود دوا داده باشد ضامن نيست.

مسأله 2215- مستأجر و كسى كه چيزى را اجاره داده، با رضايت يكديگر مى‌توانند معامله‌