مسأله
1752- كسى كه مىداند روزه براى
او ضرر ندارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد، و كسى كه يقين يا گمان
دارد كه روزه برايش ضرر دارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد، و اگر
روزه بگيرد صحيح نيست، و اگر شك كند روزه براى او ضرر دارد يا نه دكتر حاذق موثّق
بگويد ضرر دارد يا ندارد لازم است از قول او تبعيّت كند.
مسأله
1753- اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس
براى او پيدا شود، چنانچه احتمالاو در نظر مردمبجا باشد، نبايد روزهبگيرد، واگر
روزهبگيرد صحيحنيست.
مسأله
1754- كسى كه عقيدهاش اين است كه روزه براى او ضرر ندارد، اگر روزه
بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، بنابر احتياط واجب بايد قضاى آن
را بجاآورد.
مسأله
1755- غير از روزههائى كه گفته شد، روزههاى حرام ديگرى هم هست كه در
كتابهاى مفصّل گفته شده است.
مسأله
1756- روزه روز عاشورا و روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد
قربان مكروه است.
روزههاى مستحب
مسأله
1757- روزه تمام روزهاى سال، غير از روزهاى حرام و مكروه كه گفته شد،
مستحب است، و براى بعضى از روزها بيشتر سفارش شده است كه از آن جمله است:
1-
پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولى كه بعد از روز دهم ماه است، و
اگر كسى آنها را بجانياورد، مستحب است قضا نمايد، و چنانچه اصلا نتواند روزه
بگيرد، مستحب است براى هر روز يك مد طعام يا 6/ 12 نخود نقره سكّه دار به فقير
دهد.
2-
سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.
3-
تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از اين دو ماه اگرچه يك روز باشد.