خاص در مريض بوده كه اين دليل
در آن دو نمىباشد. اما اخراج فديه بر ورثه لازم نيست، مگر در صورتى كه شخص متوفى
به آن وصيت كرده باشد.
سؤال
(118) در صورتى كه توانايى گرفتن روزه را نداشته باشم و بخواهم جهت هر روز يك مد طعام
از جنس برنج بدهم. آيا بايد 30 مد طعام را به سى فقير جداگانه بدهم، يا مىتوانم
همهى آنها را به يك فقير پرداخت نمايم؟
(بسمه
تعالى): پرداخت فديه سى روز به يك فقير مانعى ندارد، والله العالم.
مبحث
سوم: مواردى كه مكلف مجبور به افطار مىشود
سؤال
(119) شخصى روزهدار در صورتى كه به خاطر ترس از تلف شدن و يا به خاطر سختى و
دشوارى فراوان مجبور به خوردن روزه مىگردد، آيا بايد مانند ذوالعطاش بمقدار ضرورت
اكتفا نموده و بقيه روز را امساك نمايد يا مىتواند به هر اندازهاى كه مىخواهد
غذا بخورد و بقيهى روز را هم امساك نكند؟
خوئى
(قدس سرّه): شخص مذكور حكم ذوالعطاش را داشته و بايد به اندازهى رفع اضطرار غذا
بخورد و بايد بقيهى روز را هم تا شب امساك نمايد و عملى كه روزه را باطل مىكند،
انجام ندهد، والله العالم.