شخص جنب وبى وضو هر كدام سريع‌تر به آب برسد، مى‌تواند آن را براى خود مصرف كند و اگر در اثر تزاحم كسى به آب نرسد بايد تيمم كنند.

(مسأله 382) اگر احتمال دهد كه در عضوى مانعى هست، بايد مثل وضو وغسل جستجو كند تايقين يا اطمينان پيدا كند كه برطرف شده است.

نجاسات‌

1 و 2- بول وغائط

بول و غائط انسان وهر حيوان چه در خشكى وچه در دريا باشد وچه از قُبل ودُبر متعارف يا ازغير متعارف خارج شود وچه طبيعى يا غير عادى باشد در هر صورت نجس است مگر سه قسم آن:

اول: حيوان حلال گوشت از پرندگان وچرندگان به جز حيوان نجاستخوار وحيوانى كه انسان با او نزديكى نموده است كه بول اين دو حيوان نجس است اما مدفوع آن‌ها پاك است ولى احتياط ترك نشود.

دوم: تمام پرندگان چه حلال گوشت وچه حرام گوشت.

سوم: حيوانى كه خون جهنده‌[1] ندارد، ولى بول ماهى حرام گوشت كه خون جهنده ندارد بعيدنيست كه نجس باشديا لا اقل احتياط ترك نشود، ولى مدفوعش ظاهراً پاك است.

(مسأله 383) اگر انسان نداند كه اين فضله از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت يا ازحيوانى كه خون جهنده دارد ياندارد، در اين حالت محكوم به طهارت است، ولى اگر بداند از حيوان حرام گوشت است، اما شك دارد كه از پرندگان يا ديگر حيوانات حرام گوشت است، در اين صورت محكوم به نجاست است.

3- منى‌

منى انسان وهر حيوانى كه خون جهنده دارد، اگرچه حلال گوشت باشد نجس است و اگر خون جهنده ندارد مثل ماهى وحشرات، پاك است.

[1] - خون جهنده: خونى كه با جستن از رگ بريده حيوان بيرون مييآيد.