كفّار لواط كند، حكم همان است كه در بحث زنا گذشت.

(مسأله 3132) اگر لواط كننده قبل از قيام بيّنه توبه كند، نظر مشهور اين است كه حدّ از او ساقط است، ولى اگر بعد از قيام بيّنه توبه نمايد بدون اشكال حدّ ساقط نيست وچنان‌چه به لواط اقرار كند ولى بيّنه وجود نداشته باشد، امام عليه السلام بين عفو واجراى حدّ مخيّر است.

(مسأله 3133) حكم لواط با مرده مانند حكم كسى است كه با شخص زنده لواط كرده است.

كيفيت كشتن كسى كه مرتكب لواط شده است‌

(مسأله 3134) در كشتن لواط كننده محصن، امام عليه السلام مخيّر است بين اين‌كه او را با شمشير بزند و در اين صورت بنابر اظهر لازم است بعد از زدن، بوسيله آتش بسوزاند، يا اوّل او را با آتش بسوزاند يا با دست و پاى بسته از كوه و مانند آن پرت كند يا سنگسارش نمايد. امّا در مورد حكم شخص مفعول، امام عليه السلام مخيّر است بين اين‌كه او را سنگسار كند، يا احكام سه گانه مذكور را درباره او جارى نمايد. درمورد مفعول بين محصن و غير محصن فرقى نيست.

3- تفخيذ

(مسأله 3135) حدّ تفخيذ[1] در صورتى كه دخول انجام نگرفته باشد، صد تازيانه است و در اين حكم بين مسلمان، كافر، محصن، غير محصن، فاعل ومفعول فرقى نيست. نظر مشهور اين است كه حتى بين شخص آزاد و برده هم فرقى نيست، امّا ظاهراً بين آنها فرق وجود دارد، زيرا حدّ بنده نصف حدّ شخص آزاد است.

(مسأله 3136) اگر تفخيذ و مانند آن تكرار گردد و دو مرتبه حدّ جارى شود، در مرتبه سوّم كشته مى‌شود.

(مسأله 3137) هرگاه دو مرد را بدون آن‌كه مانعى ميان آنها وجود داشته باشد، برهنه در زير يك لحاف بيابند، نظر مشهور بين متأخران، اين است كه آنها از سى تا نود ونه تازيانه تعزير مى‌شوند، ولى اظهراين است كه به هريك از آنها نود ونه تازيانه بزنند. حكم دو زن يا مرد و زن‌

[1] - تفخيذ: كارى كند كه نزديك به دخول است.