است و اگر عيب و افضا باهم به وجود آيد، ضامن قيمت عيب و ديه افضا مى‌باشد، نيز اگر افضا وعيب به وسيله انگشت ومانند آن به وجود آيد همان حكم را دارد.

(مسأله 2565) اگر با زنى كه در عدّه نيست و شوهر ندارد زنا كند، ازدواج با او حرام نيست، اما قبل از استبراء به يك حيض نبايد با او ازدواج كند، بلى اگر شخص ديگرى با او ازدواج نمايد، وجوب استبراى به يك حيض لازم نيست ولى احتياط آن است كه اين استبرا حاصل شود.

(مسأله 2566) ازدواج با زانيه جايز است، ولى ازدواج با زنى كه مشهور به زنا است جايز نيست، مگرآن‌كه توبه‌اش ظاهر شود.

(مسأله 2567) اگر با زن شوهردار يا زنى كه در عده رجعيه است، زنا كند، ازدواج با او حرام نيست اگرچه احتياط مستحب ترك آن است. و در زن شوهردار فرقى بين دائمه وموقته، صغيره وكبيره وعالمه و جاهله نيست و در شوهر نيز فرقى بين آزاد و غلام و بزرگ و كوچك نيست و در زانى نيز تفاوتى نيست بداند كه زن شوهردار يا در عده است، يا نداند.

(مسأله 2568) عده باين، عده وفات وعده وطى به شبهه، در اين حكم به عده رجعى ملحق نمى‌شود.

(مسأله 2569) اگر زن شوهردارى زنا كند، بر شوهرش حرام نمى‌شود.

(مسأله 2570) اگر زنى بعد از عقد وقبل از دخول زنا كند، عقدش باطل و واجب است كه حدّ بر اوجارى شود و مهر را نيز مستحق نيست و احتياط مستحب آن است كه او را طلاق دهد و اگر بخواهد دوباره با او ازدواج كند، عقد را تجديد نمايد.

(مسأله 2571) شخص مُحرِم اگر با علم و آگاهى به حرمت، زنى را عقد كند، تا ابد براوحرام مى‌شود، چه زن مُحرم باشد چه نباشد، خودش عقدكند يا وكيلش، به شرط آن‌كه عقد وكيل در حال احرام موكل باشد و فرقى نمى‌كند خود وكيل محرِم باشد يا نه و وكالتش در حال احرام باشد يا قبل از احرام، ولى اگر به حكم جاهل باشد، عقد باطل مى‌شود و مى‌تواند بعد از خروج از احرام عقد را تجديد كند.

(مسأله 2572) زنى كه سه بار طلاق داده شده، بر شوهرش حرام مى‌شود، مگر بعد از اين‌كه مرد ديگرى با او ازدواج نمايد.

(مسأله 2573) زنى كه نُه بار طلاق داده شود و بين آنها دو نكاح اگرچه از يك مرد فاصله‌