3- دويست ويك گوسفند كه زكات آن سه گوسفند است.

4- سيصد ويك گوسفند كه زكات آن چهار گوسفند است.

5- چهارصد گوسفند كه زكات آن در هر صد رأس يك گوسفند مى‌باشد، به هر تعدادى كه برسد، اگر تعداد گوسفندها از نصاب اول كمتر باشد يا تعداد اضافى كه بين دونصاب قرار مى‌گيرد بر آنها زكات واجب نيست.

(مسأله 1123) در وجوب زكات بين گاو وگاوميش وشتر عربى وغير عربى وبين بز وميش ودرمجموع بين نر وماده، تفاوتى نيست.

(مسأله 1124) مالى كه بين گروهى مشترك است، اگر سهم هر يك يا سهم بعضى از آنان به حدّ نصاب برسد، بايد زكات بدهد، امّا اگر سهم هيچ يك به حد نصاب نرسد، حتى اگر مجموع سهام به حد نصاب رسيده باشد، زكات واجب نيست.

(مسأله 1125) اگر اموال مالك متفرّق وپراكنده باشد، چنان‌چه مجموع به حدّ نصاب برسد، زكات واجب مى‌شود.

(مسأله 1126) گرچه مشهور درگوسفندى كه درنصابهاى شتر وگوسفند به عنوان زكات گرفته مى‌شودآن است كه اگر برّه باشد بايد در سال دوم داخل و اگر بز باشد بايد در سال سوم داخل شده باشد، اما اين مطلب مورد اشكال وممنوع است ومعيار در اينجا آن است كه گوسفند يا بز برآن صدق كند وبنابراقرب مالك نمى‌تواند بدون اجازه حاكم شرع زكات مال خود را ازغير نصاب يااز غيرنقودبپردازد.

(مسأله 1127) معيار در قيمت زكات، قيمت وقت اداى زكات است نه وقت وجوب آن، همچنان كه ملاك، قيمت شهرى است كه عين مال زكوى در آن موجود است، اگرچه در شهر ديگر قيمت آن رابپردازد؛ امّا اگر مالك مال را با اجازه از شهر خود انتقال دهد، بايد قيمت شهر جديد را بپردازد، چه قيمت آن كمتر از شهر نصاب يا بيشتر يا مساوى آن باشد.

(مسأله 1128) اگر كسى فقط مقدار نصاب را مالك باشد وچند سال بر او بگذرد، چنان‌چه زكات هر سال را از غير نصاب بدهد، زكات تكرار مى‌شود، چون مال او در هر سال به اندازه نصاب باقى مانده وكم نمى شود. ولى اگر زكات را از خود نصاب بدهد يا اصلًا زكات ندهد، تنها زكات يك سال بر او واجب مى‌شود، چون با پرداخت زكات مال از نصاب كمتر مى‌شود، امّا اگر