دوم: روزه گرفتن، معتكف مى‌تواند در اعتكاف، روزه قضاى ماه رمضان يا روزه كفاره يا مستحبى- چنان‌چه روزه واجبى بر ذمه ندارد- بگيرد و اگر مسافر باشد يا روزه گرفتن براى او جايز نباشد، اعتكاف باطل است.

سوم: نمى‌شود اعتكاف كمتر از سه روز باشد، ولى بيشتر از آن اگرچه يك روز يا قسمتى آن باشدصحيح است. در سه روز اعتكاف دو شب وسط داخل و شب اول وچهارم خارج از اعتكاف است، ولى مى‌تواند با نيت آنها را داخل كند، اگر نذر كرده باشد اعتكاف كند، بايد حد اقل سه روز باشد ونذربه كمتر از سه روز منعقد نمى‌شود. و اگر سه روز معين را نذر كرده باشد بطورى كه روز سوم عيد باشد اعتكاف باطل است، و اگر نذر كند پنج روز اعتكاف نمايد به شرط آن كه نه كمتر و نه بيشتر شود اعتكاف باطل است، و چنان‌چه نذركند بيش از پنج روز نشود ولى نسبت به كمتر بى تفاوت باشد، بر معتكف واجب است سه روز اعتكاف كند، و چنان‌چه نذر كند كه كمتر از پنج روز نشود اما نسبت به زيادى بى تفاوت باشد، بايد روز ششم را به ايام نذرش اضافه كند ودواعتكاف جداگانه بجاى آورد، چه آن دو روزرا به ضميمه روز ششم جداگانه انجام دهد، يا با آن سه روز اوّل پشت سرهم انجام دهد.

چهارم: در مسجد الحرام يا مسجد پيامبر يا مسجد كوفه يا مسجد بصره يا مسجد جامع شهراعتكاف كند و بنابر احتياط مستحب در صورت امكان به آن چهار مسجد اول اكتفا شود.

(مسأله 1096) اگر معتكف به خاطر مانعى، نتواند در مسجد بماند، اعتكاف باطل مى‌شود و تقسيم ايام آن در دو مسجد اگرچه نزديك هم باشند جايز نيست، پس اگر مانعى از ماندن ايجاد شد و به نذرومانند آن اعتكاف واجب باشد، بايد دوباره در مسجد ديگرى يا در همان مسجد چنان‌چه نذر مطلق باشد اعتكاف كند، و اگر ايام اعتكاف معيّن باشد بنابراحتياط قضا كند، و اگر اعتكاف واجب نباشدوقبل از پايان دو روز فاسد شود، قضا و تكرار ندارد، ولى اگر بعد از پايان دو روز فاسد شود، بنابراحتياط تكرار لازم است.

(مسأله 1097) پشت بام وزيرزمين مسجد مانند بيت الطشت در مسجد كوفه، ونيز منبر ومحراب واضافات و توسعه بعدى به مسجد ملحق مى‌باشد.

(مسأله 1098) اگر معتكف جاى خاصى از مسجد را براى اعتكاف قصد كند، قصدش لغو است ومى تواند به جاى ديگر آن منتقل گردد.