صاحب خانه وروزه فرزند بدون اجازه پدر، مكروه است.

(مسأله 1093) روزه عيد قربان وفطر حرام است، و نيز روزه ايام تشريق- يازدهم و دوازدهم و سيزدهم ذي‌حجه- براى كسى كه در منى مناسك حج انجام مى‌دهد، و روزى را كه نمي‌داند آخر شعبان است يا اول رمضان، اگر به نيت ماه رمضان روزه بگيرد، وروزه نذر معصيت به اين كه نذر كند به شكرانه انجام فعل حرامى روزه بگيرد، ولى براى دورى از فعل حرام اشكال ندارد، همچنين روزه وصال- كه به نيت روزه، سه شبانه روز چيزى نخورد- حرام است، ولى تأخير افطار به شب دوم چنان‌چه به نيت روزه نباشد مانعى ندارد. روزه مستحبى بنده بدون اجازه صاحبش بنابراحتياط واجب حرام است، و روزه همسر چنان‌چه حق شوهر را از بين نبرد بنابراقوى مانعى ندارد، اما بنابراحتياط مستحب ترك آن بهتر است و اگر شوهر اورا منع نمود، بنابراحتياط نمى‌تواند روزه بگيرد.

اعتكاف‌

اعتكاف عبارت است از ماندن در مسجد به نيت تقرب به خداوند كه به خودى خود عبادت است، و اگر ماندن با دعا، نماز وخواندن قرآن همراه باشد نور على نور خواهد بود. اعتكاف هنگامى صحيح است كه روزه گرفتن جايز باشد وبهترين وقت اعتكاف ماه رمضان است و بهترين ايام دهه آخر ماه رمضان مى‌باشد.

(مسأله 1094) درصحت اعتكاف علاوه برعقل وايمان چندشرط ديگرلازم است:

اول: نيت تقرّب، معتكف از ابتدا تا انتهاى اعتكاف بايد نيت قربت داشته باشد، بنابراين اگر شب را در مسجد بماند ونيت كند كه از اول روز بعد اعتكاف كند، سپس بخوابد تا اين‌كه صبح روز بعد بيدارشود، نيت وى مورد اشكال است، پس اگر از هنگام طلوع فجر روز بعد نيت كند و بخوابد، يا از شب نيت اعتكاف كند و بخوابد، اعتكاف او صحيح است.

(مسأله 1095) عدول از اعتكافى به اعتكاف ديگر جايز نيست چه در وجوب واستحباب يكى باشند، چه نباشند. و همچنين اگر به نيابت از كسى اعتكاف كرده باشد، جايز نيست به نيابت ازديگرى يا براى خود عدول كند، ويا بالعكس اگر براى خود اعتكاف كرده به نيابت از ديگرى عدول كند.