اگر به فضاى دهان برسد و با اختيار فرو ببرد، روزه‌اش باطل مى‌شود وبنابراحتياط لازم كفاره نيز دارد.

(مسأله 1027) اگر شب چيزى بخورد كه سبب قى كردن در روز شود، چنان‌چه قصد قى كردن در روز را نيز داشته باشد، روزه‌اش باطل مى‌شود، ولى اگر چنين قصدى نكرده باشد، روزه‌اش باطل نمى‌شودچه روزه واجب معين باشد چه نباشد وچه خارج كردن آن منحصر به قى كردن باشد چه نباشد.

(مسأله 1028) مكيدن انگشتر، جويدن غذا براى بچه وچشيدن خورشت كه به حلق نمى‌رسد يا قصد رساندن به حلق نداشته باشد يا اين‌كه روزه‌اش را فراموش كند، روزه را باطل نمى‌كند، ولى اگر از روى عمد به حلق برسد، اگرچه كم هم باشد روزه را باطل مى‌كند. اما كشيدن نسوار خلاف احتياط است، واگر در حلق فرو رود روزه را باطل مي‌كند و قضا و كفاره دارد، وگاهى كشيدنش سبب هتك ماه رمضان مي‌شود ولذا جايز نيست. ولى جويدن آدامس اگرچه مزه داشته باشد تا وقتى كه اجزاى آن پراكنده نشده باشند مانعى ندارد، همان طورى كه مكيدن زبان همسر اشكالى ندارد، البته بنابراحتياط واجب به مقدارى كه رطوبت نداشته باشد بسنده كند.

آن‌چه براى روزه دار مكروه است‌

(مسأله 1029) براى روزه دار در صورتى كه مطمئن باشد منى خارج نمى‌شود همسر خود را لمس كنديا ببوسد يا با او بازى (ملاعبه) كند، مكروه است، همچنين سرمه كشيدن با چيزى كه مزه يا بوى آن به حلق مى‌رسد، حمام رفتن اگر ترس از ضعف داشته باشد، خون دادنى كه باعث ضعف شود، انفيه كشيدن اگر نداند كه به حلق مى‌رسد، بوكردن گياه خوشبو و تركردن لباسى كه بر تن كرده است، نشستن زن در آب، اماله كردن با جامد، كشيدن دندان و هر كارى كه باعث بيرون آمدن خون از دهان شود، مسواك كردن با چوب تر و بيهوده مضمضه كردن و سرودن شعر مگر در مدح و رثاى ائمه عليهم السلام مكروه است. نيز در خبر آمده است: وقتى روزه گرفتيد زبانهايتان را از دروغ نگهداريد و چشمهارا از گناه ببنديد و باهم درگير نشويد و حسادت نورزيد و دروغ نگوييد، غيبت، دشمنى، مخالفت، غضب، دشنام، لعن، مجادله و ظلم نكنيد و به يكديگر لقب زشت ندهيد و ناسزا نگوييد، و آزار ندهيدو از ياد خدا غافل نشويد و ....