صحيح است اگرچه سزاوار نيست احتياط ترك شود و اگر روزه واجب معين نباشد يا روزه مستحبى باشد، غسل صحيح ولى روزه بنابراحتياط باطل است.

(مسأله 1007) اگر روزه دار سهواً يا بدون اختيار در آب بيفتد و تمام سرش زير آب فرو رود يا او رابر اين كار مجبور كنند، مثلًا دست و پاى او را بگيرند و در آب بيندازند، در هر دو صورت روزه‌اش باطل نمى شود، و اگر او را تهديد به قتل و مانند آن بكنند و مكلف در پى تهديد خود را در آب بياندازد، روزه‌اش بنابراحتياط باطل مى‌شود امّا گناهكار نيست. اگر براى نجات كسى كه غرق مى‌شود ناچار شودسر را در آب فرو برد، اين كار جايز است ولى روزه‌اش بنابراحتياط باطل مى‌شود.

(مسأله 1008) اگر خود را زير دوش آب يا ناودان و مانند اينها بشويد، اگرچه آب تمام سرش را فراگيرد، چنان‌چه فروبردن سر زير آب صدق نكند مانعى ندارد، ولى اگر سر يا تمام بدن را زير نهرى كه ازبالا به پايين جريان دارد فرو برد، روزه‌اش بنابراحتياط باطل مى‌شود.

5- رساندن غبار غليظ به حلق‌

رساندن غبار غليظ به حلق كه اجزاى خاكى آن آشكار است روزه را باطل مى‌كند، ولى اگر اجزاى آن آشكار نباشد مانعى ندارد، ولى احتياطاً از آن دورى نمايد و نبايد دود را بنابر احتياط واجب واردبدن نمود.

6- باقى ماندن بر جنابت وحيض ونفاس تا اذان صبح‌

در ماه رمضان وقضاى آن بنابراظهر باقيماندن بر جنابت عمداً تا اذان صبح روزه را باطل مى‌كند، ولى در غير آن دو از روزه واجب يا مستحب باقيماندن بر جنابت مانعى ندارد.

(مسأله 1009) در قضاى روزه ماه رمضان اگر تا صبح بر جنابت باقى بماند اگرچه عمدى نباشد، روزه باطل مى‌شود، ولى در روزه ماه رمضان اگر از خواب بيدار شود وبفهمد جنب است و دوباره بخوابد و صبح شود، ظاهراً روزه باطل است.

(مسأله 1010) روزه چه واجب، چه مستحب، چه معين وچه غير معين با محتلم شدن (جنابت در خواب) در بين روزباطل نمى‌شود. همچنين اگر كسى ميتى را مس كند وتا اذان صبح عمداً غسل نكند، روزه او باطل نمى شود.