شرايط لباس نمازگزار

اول: پاك باشد مگر در موارد خاصى كه در احكام نجاسات گذشت.

دوم: بنابراحتياط مؤكّد مباح باشد، ولى مباح بودن لباس شرط صحت نماز نيست، پس اگر ساترعورت يا لباسهاى ديگر غصبى باشد، نماز صحيح ولى نمازگزار گناهكار مى‌باشد.

سوم: آن‌كه لباس از اجزاى مردارى كه در آنها روح دميده شده، نباشد، خواه آن مردار حلال گوشت باشد يا نباشد وخواه خون جهنده داشته يا نداشته باشد. حكم لباسى كه از پوست حيوان است و شك كند كه ذبح شرعى شده يا خير و لباسى كه جزء مردار است و شك كند كه در آن روح دميده يا نه دراحكام نجاسات گذشت. اگر در لباس شك كند كه از پوست حيوان است يا نه، نماز در آن صحيح است.

چهارم: آن‌كه هيچ جزئى از حيوان حرام گوشت در لباس نباشد چه آن حيوان خون جهنده داشته يا نداشته به شرط اين‌كه از حيواناتى باشد كه داراى گوشت است و چه از اجزاى روح دار باشد يا نباشد وچه در لباسى باشد كه عورت با آن پوشيده شود يا نشود حتى اگر با تذكيه پاك شده باشد، بلكه اگر مويى از گربه بر بدن يا لباس يا در جيب نمازگزار باشد، نماز او باطل است.

(مسأله 519) اگر با لباسى كه نمى‌داند يا فراموش كرده كه از حيوان حرام گوشت است، نمازبخواندنماز صحيح است. همچنين درصورتى كه جاهل به حكم باشد ياآن‌كه حكم را فراموش كرده باشد نماز او نيز صحيح است. ولى در صورتى كه جهل به حكم از روى تقصير و كوتاهى و از نوع بسيط (16) باشد، اعاده نمازلازم است.

(مسأله 520) اگر در رطوبت لباس شك كند كه آيا از حيوان است يا نه وآيا از حيوان حرام گوشت است يانه، درچنين شكى نمازخواندن با آن لباس جايزاست.

(مسأله 521) نمازخواندن با موم وعسل وابريشم غير خالص وحيوانات غير گوشتى مثل پشه و كك و زنبور و صدف جايز است، نيز چنان‌چه مو و عرق و آب دهان و شير آدمى بر لباس يا بدن يا لباس نمازگزار باشد چه آنها از خود نمازگزار باشد يا از غير آن جايز است، حتى بستن مويى عاريه به موى نمازگزار چه از موى مرد باشد و چه از موى زن، جايز است.

(مسأله 522) پوشيدن پوست خز وسنجاب و كرك آنها در نماز اشكالى ندارد، ولى نماز در اجزاى سمور- كه حيوان برّى است و رنگ آن سرخ مايل به سياهى است كه از پوست آن پوستين‌