مجموعه پرسش‌ها درباره داد و ستدها و معاملات تجارى در بازارهاى مالى جهان (بورس) مطابق قوانين و نظام جدى آن و بررسى آن‌ها بر اساس قوانين اسلامى‌

1- ربا

از نظر تاريخى بانك‌هاى مركزى نرخ بهره را براى كنترل تورّم قيمت‌ها و بالانرفتن نرخ بى‌كارى و حمايت از ارز خود قرار داده‌اند.

در بريتانيا به نرخ بهره، «بيس ريت» و در آمريكا به آن «فيدفانز» مى‌گويند.

بانك‌هاى خصوصى مطابق نرخ بهره بانك مركزى، از اين بانك وام مى‌گيرند، آن‌گاه آن را به عموم مردم و ديگر بانك‌ها وام مى‌دهند. نرخ بهره‌اى كه در وام دادن و وام گرفتن بين يك بانك با ديگر بانك‌ها معتبر است، «لايبور»[1] ناميده مى‌شود. نرخ لايبور از نظر زمانى مختلف است، برخى براى يك هفته، برخى براى يك سال و گاه هم براى دو ماه و مانند

[1] -LIBOR از حروف اول‌London InterBank Offered Rate گرفته شده است. با اين‌كه نام لندن در ابتداى اين عبارت آمده است، اما مهم نيست كه اين بانك‌ها متعلق به كشور انگليس باشند، بلكه ممكن است چندين بانك از چندين كشور مختلف باشند. مؤسسه(BBA The British Bankers Association ) لايبور را هر روز ساعت 11 صبح منتشر مى‌كند و عبارت است از ميانگين نرخ بهره بين بانكى در وام‌هاى كوتاه مدت.