قرار دهيد؟!

ايمان به خداوند يكتا كه اديان آسمانى آن را به عنوان هديه براى انسان در روى زمين آورده است، دو مشكل مذكور را برطرف مى‌كند؛ زيرا ايمان به خدا، ارتباط با آفريدگار مطلق را برقرار مى‌كند كه به اين صورت، انسان را از مشكل الحاد بيرون مى‌كند، همان‌گونه كه وى را از مشكل غلو و ارتباط با اشياى محدود بيرون مى‌آورد. بنابر اين، ايمان به آفريدگار مطلق مانند شمشير دو لبه است كه با يك طرف آن ريشه الحاد و گمشدگى قطع مى‌شود و با طرف ديگر آن ريشه بت پرستى، شرك و غلو قطع مى‌گردد. ايمان به خداوند همه رفتار، حركات و سلوك انسان را در همه ابعاد زندگى؛ اعم از بعد فردى، اجتماعى، خانوادگى، اقتصادى و ... در بالاترين مرتبه مسؤليت‌پذيرى در برابر خداوند تبارك و تعالى قرار مى‌دهد، از سوى ديگر ايمان مذكور متكفل دعوت انسان به راه راست و معتدلى است كه كتاب و سنت آن را معين نموده است. از سوى سوم، ايمان به خداوند، انسان را از تصرفات عدوانى و منحرف و رفتارهاى نابهنجار بازمى دارد.

بنابراين، نقش ايمان به خداوند متعال، نقش ارتباط به مطلق، نقاشى آرامش و اطمينان نفس، نقاش از بين بردن الحاد، گم شدگى، شرك، بت‌پرستى و غلو، نقش هدايت و استقامت، نقش اعتماد انسان مؤمن در هر مرحله از مراحل مسير سخت و طولانى زندگى است.

تا اينجا توانستيم به اين نتيجه برسيم كه ايمان به خداوند قادر مطلق‌