شيخ
فياض پس از ورود به نجف و سكونت در مدرسه، بدون هيچ معطلى، با عشق و علاقه و پشتكار
مشغول درس و بحث شد، تا آنچه را در مدرسه روستايى منطقهاش و در حوزه علميه مشهد
مقدس خوانده و ناقص مانده بود تمام كند. وى كتاب «قوانين الاصول»، «حاشيه» ملا
عبدالله و بخشى از كتاب «اللمعة الدمشقيه» را نزد مرحوم شيخ ميرزا كاظم تبريزى
خواند و باقى مانده كتاب «اللمعة الدمشقيه» را نزد مرحوم سيد اسدالله مدنى و شيخ
ميرزا على فلسفى (ره) تمام كرد و باقى مانده كتاب «مطول» را نزد مرحوم علامه مدرس
افغانى به پايان رساند.
آيتالله
فياض كتاب هاى سطوح عالى حوزه مانند: «كفاية الاصول» آخوند خراسانى، «رسائل» و
«المكاسب المحرمه» شيخ انصارى را نزد مرحوم شيخ مجتبى لنكرانى فراگرفت و در خلال
همين سالها آنچه را كه از دوره مقدمات و سطح خوانده بود براى طلاب مبتدى حوزه
تدريس مىكرد. اين نوع درس خواندن و تدريس در نظام آموزشى حوزه و مخصوصاً حوزه
علميه نجف رايج بود كه طلبه از همان دوره ابتدايى با تدريس و شيوههاى آموزشى آشنا
مىشود تا به مرحله سطح عالى ميرسد و نوعاً دوره سطح عالى را طلاب درس خوان و كوشا
ظرف پنج سال تمام مىكنند، اما علامه فياض اين مرحله را كمتر از پنج سال تمام كرد
و خيلى زود به مرحله خارج راه يافت.