الف- آن كه روزه براى فرد حرج داشته باشد.

ب- آن كه ضعف روزه‌دارى او را از كارى كه لازمه امرار معاش اوست باز دارد.

ج- آن كه بر اثر غلبه تشنگى فرد مشغول به كار در اثناى روز، از ادامه دادن به روزه خود درمانده شود.

و احتياط آن است كه اين افراد در خوردن و آشاميدن به مقدار ضرورت اكتفاء نمايند.

س 12- آيا روزه مسافرى كه نمازش تمام است، صحيح مى‌باشد؟

جواب: بلى، مانند كسى كه قصد اقامت ده روزه در جايى كرده و يا مسافرى كه به سفر معصيت از شهر خويش بيرون مى‌باشد و مانند اين دو.

س 13- آيا مسافرى كه جاهل به حكم است (جاهل به عدم وجوب روزه بر مسافر) يا آن كه جاهل به موضوع است (جاهل به اين كه در سفر شرعى به سر مى‌برد) روزه‌اش صحيح است؟

جواب: بلى، مگر آن كه در اثناء روز متوجه اين مسأله گردد.