داده سپس نتيجه را با بلندگو و امثال آن اعلان مى‌دارند. در اين جا سؤالاتى پيش مى‌آيد، از جمله:

الف- آيا براى مكلف جائز است كه اعتماد بدين اعلام بنمايد بدون آن كه شاهدان و عدالت ايشان را بداند؟

جواب: اگر از اعلام ايشان اطمينان حاصل نمايد، جائز است.

ب- گاهى از اوقات اعضاء اين گروه با يكديگر اختلاف مى‌كنند و بعضى به وجود ماه اذعان داشته و بعضى ديگر بدان اعتراف ندارند و اين در حالى است كه تمام اعضاء گروه شهادت شاهدان را شنيده‌اند؛ در اين حالت تكليف چيست؟

جواب: اگر كسانى كه رؤيت هلال را نفى مى‌كنند تنها بدان جهت است كه نسبت به حال شهود جهل دارند نه آن كه شهود را فاسق بدانند در اين صورت براى مكلفين جائز است بر خبر كسانى كه اقرار به ثبوت هلال مى‌كنند اعتماد نمايند و همچنين است هنگامى كه بداند در ميان شهود حداقل دو نفرشان عادل هستند.

ج- هنگامى كه تنها يك نفر از اهل علم به وسيله شنيدن گفتار شاهدان، ثبوت هلال ماه را اعلام نمود آيا مى‌توان به گفته او اعتماد پيدا كرد؟

جواب: بلى. مشروط بر اين كه اطمينان از قول او حاصل گردد.